Latince adı "turritopsis nutricula" olan ve Karayipler'de bulunan 4-5 milimetre çapındaki denizanası, dışarıdan canına kasteden olmazsa, kıyamet kopmadığı takdirde sonsuza kadar yaşabileceği daha önceki yıllarda keşfedilmişti.

4-5 mm çapındaki bir denizanası olan ‘Turritopsis Nutricula’, ömrünün sonuna geldiğinde ya da yaşamını sürdürebilecek uygun koşulları bulamadığında, denizanasına dönüşmeden önceki evrelerden olan ‘polip’e geri dönmekte, bir süre sonra da tekrar denizanası olmaktadır.

Bu buluş, birçok önemli buluş gibi, tesadüfen ortaya çıkmıştır. İtalyan bilim adamı Fernando Boero kişisel deneyleri için Turritopsis Nutricula’lardan birkaç tane akvaryuma koymuştur. Bazı nedenlerden dolayı deneyler ertelenmiş, Boero da denizanalarını unutmuştur. Akvaryum kurumuş ve tüm canlılar “ölmüştür”.

Sonradan bu durumu farkeden Boero çok üzülerek yeni denekler için akvaryumu temizlemeye koyulmuş. Ancak Boero, kibrit ucu kadar kuruyup kalan denizanalarını atmadan önce incelemeye karar vermiştir. Denizanalarının ölmediğini, tekrar yumurta haline dönüştüğünü farkeden Boero’nun şaşkınlığını tahmin edebilirsiniz.

Boero deneyini devam etmeye karar vermiş, hiçbir şeyi dokunmadan akvaryuma su doldurmuştur. Bir süre sonra gerçek bir mucize gerçekleşmiş, kurumuş yumurtalar polip’lere, polip’ler de yeni denizanasına dönüşmüştür.

Bilim adamları tropikal sularda yaşayan 'Turritopsis nutricula'nın okyanuslara, gemilerin limanlara girmeden önce attıkları safra sularıyla yayıldığını düşünüyor.
Uzmanlar 'Turritopsis nutricula'nın hücre yapısında görülen bu değişimi çözebilirse insanoğlu da ölümsüzlüğün kapısını aralayabilecek.